Wyrok po 7 latach: 72 tys. zł zadośćuczynienia dla klientki. Zabieg na lwią zmarszczkę zakończony martwicą skóry

Data publikacji: 04.12.2025

Ponad 70 tys. odszkodowania oraz koszty procesowe – tyle Sąd Okręgowy w Warszawie zasądził na rzecz klientki tytułem zadośćuczynienia i odszkodowania za powikłania po zabiegu z użyciem kwasu hialuronowego, uznając, że kosmetolog przeprowadziła procedurę z naruszeniem zasad staranności. Wyrok zapadł po siedmiu latach od rozpoczęcia procesu sądowego.

Sąd Okręgowy w Warszawie wydał wyrok (Sygn. akt I C 534/21) w sprawie, w której doszło do poważnych powikłań u klientki, której w gabinecie kosmetycznym podany został kwas hialuronowy w celu zlikwidowania lwiej zmarszczki. Podczas zabiegu doszło u klientki do krwotoku a w wyniku powikłań – do martwicy skóry. Klientka domagała się ponad 150 tys. zł odszkodowania. Sąd zadecydował, że będzie to kwota 72 398,07 zł plus zwrot kosztów procesowych ponad 240 zł oraz kosztów sądowych 4 585,50 zł.

Zobacz treść wyroku:  TUTAJ

Ubezpieczenia stworzone specjalnie dla branży Beauty

Polisa obejmuje każdy zabieg, pokrywa szkody, chroni przy kontrolach i płaci mandaty za Ciebie.

Zobacz ofertę

Sprawa sięga 2018 r. 27 czerwca klientka M.C. stawiła się w gabinecie kosmetycznym P. P. na umówioną wcześniej wizytę “celem wykonania zabiegu obejmującego m.in. makijaż permanentny oraz iniekcję kwasu hialuronowego, w tym celem usunięcia tzw. lwiej zmarszczki”. 

Sąd wskazuje w wyroku, że przed zabiegiem osoba go wykonująca (w wyroku pada słowo “kosmetolog”) nie udzieliła klientce żadnych informacji na temat ewentualnych powikłań, skutków ubocznych wypełnienia tzw. lwiej zmarszczki, danych dotyczących preparatu – nazwy składu, pochodzenia, numeru seryjnego itd. 

Nie został też przedstawiony żaden dokument stanowiący zgodę na wykonanie zabiegu. 

W trakcie wykonywania zabiegu, po wbiciu igły nastąpił krwotok, a następnie znaczny siniak. Klientka została uspokojona, że zasinienie ustąpi i dokończyła zabieg.   

Klientka po zabiegu czuła ból, nadal na czole widoczny był siniak, pojawił się rumień i strupy – informowała o tym zabiegowca SMS-ami. Zwrotnie otrzymała informację, że ma zażyć leki przeciwbólowe i masować miejsce ostrzykiwań. 

Dwa dni później klientka skarżyła się na ogromny ból głowy a w zasinionym miejscu pojawiła się ropa. Zabiegowiec nadal odpowiadała uspokajająco, dopiero fryzjerka, u której pojawiła się klientka, zareagowała i powiedziała, że czoło wygląda niepokojąco – wtedy kosmetolog skontaktowała klientkę ze znajomym lekarzem, a następnie zawiozła ją do centrum medycznego.

Podczas wizyty lekarz stwierdził “martwicę skóry czoła w przebiegu zatkania tętnicy/tętnic w okolicy gładzizny czoła, poprzez podany kwas hialuronowy”. Podano pacjentce niewielką ilość haluronidazy, zastosowano leczenie: antybiotykoterapię doustną, leki rozszerzające naczynia krwionośne, miejscowe maści rozszerzające naczynia krwionośne,  leki przeciwzapalne, miejscową terapię wspomagającą gojenie. Skierowana została również na konsultację dermatologiczną. 3 lipca 2018 roku w tej samej poradni miała wykonany zabieg mezoterapii na obszarze martwicy autologicznej masy bogatopłytkowej (osocze bogatopłytkowe).  

Dwa dni później z przychodni MSWiA została skierowana w trybie pilnym do poradni specjalistycznej dermatologicznej z rozpoznaniem zatkania skóry i martwicy. Tutaj w rozpoznaniu wpisano: “zmiany sino-rumieniowe z miejscowym zanikiem tkanki podskórnej z miejscowym wyłysieniem, z nieznaczną palpacyjną bolesnością, w centralnej części czoła”. Wykonano badanie trichoskopowe, w ramach którego stwierdzono, że obraz odpowiada martwicy skóry (częściowej) na obszarze unaczynienia tętnicy nadbloczkowej oraz częściowo tętnicy nadoczodołowej lewej. W ramach badania USG wskazano, że obraz USG sugeruje uszkodzenie wskazanej tętnicy oraz zakrzepicę z cechami rekanalizacji żyły nadbloczkowej oraz dalsze występowanie stanu zapalnego. Wydano skierowanie do poradni neurologicznej.

Kancelaria prawna
dla branży Beauty

Porady, reprezentacja, umowy i dokumentacja.

Umów poradę

Uzasadnienie wyroku 

Pełnomocnik klientki wezwał kosmetolog wykonującą zabieg do zapłaty w ciągu 7 dni 100 tys. zł tytułem zadośćuczynienia za utratę zdrowia, doznaną krzywdę, ból i cierpienie oraz 50 tys. zł  tytułem kosztów leczenia, rehabilitacji, kosztów dojazdu do placówek medycznych. Ponieważ osoba wykonująca zabieg nie spełniła tego żądania sprawa trafiła do sądu, a ten dopiero po 7 latach wydał wyrok w sprawie (opublikowany 5 marca br.). 

Zasądzając odszkodowanie ponad 72 tys. zł sąd wskazał w uzasadnieniu wyroku, że:

• Jednorazowe uczestnictwo w szkoleniu (kurs w stosowaniu kwasu hialuronowego usieciowanego w zabiegach estetycznych), w którym uczestniczyła P. P., nie powoduje nabycia właściwego poziomu wiedzy praktycznej, która pozwalałaby na wykonywanie skomplikowanego zabiegu iniekcji niezmiernie trudnego obszaru, jakim są zmarszczki pionowe czoła czyli tzw. lwie zmarszczki – powinna to być cała seria szkoleń pod opieką specjalistów dermatologów.
• Kosmetolog nie rozpoznała niewłaściwej reakcji pozabiegowej, jaką było wystąpienie zatoru oraz nie posiadała odpowiedniego przygotowania do postępowania w przypadku wystąpienia powikłań – nie posiadała hialuronidazy, ani nie była dostępna osoba, która mogłaby dokonać rozpuszczenia zaaplikowanego kwasu hialuronowego.
• Zabieg ten został wykonany przy użyciu preparatu, który nie posiadał odpowiednich certyfikatów, jego instrukcja była jedynie w j, francuskim, nieznany był producent, nie było wiadomo, jakie środki ostrożności przy jego stosowaniu powinny być zachowane.
• Brak było dokumentacji opisującej przebieg procedury, tj. dokładnego miejsca podania preparatu, ilości jego podania, wyglądu skóry po aplikacji, samopoczucia pacjentki, a informacje te są ważne, bowiem pozwalają na precyzyjne wykonanie ewentualnej korekty poprzez rozpuszczenie kwasu.
• Kosmetolog naruszyła zasady zachowania sterylności, kiedy klientka sama przytrzymywała wacik na czole, gdy nastąpiło krwawienie po wbiciu igły. Sąd zwrócił też uwagę na bliskość zakładu fryzjerskiego, oparów farb, rozjaśniaczy, rozpylanych kosmetyków do włosów oraz samych zanieczyszczeń ze ścinanych włosów.

Sąd wskazał na cierpienie fizyczne (ból a obecnie widoczne blizny, których całkowitego usunięcia lekarze nie są w stanie zagwarantować) i cierpienie psychiczne klientki (potwierdzone zaświadczeniem od psychologa).   

Sąd wydając wyrok oparł się na opinii biegłego sądowego z zakresu dermatologii, dermatologii estetycznej i chorób zawodowych skóry.

Klient nie odpowiada za powikłania

W przestrzeni publicznej pojawia się coraz więcej informacji o tym, jakie ryzyko niosą zabiegi estetyczne, coraz więcej osób dostrzega też, że po prostu nie są informowane o tym – także przez lekarzy – jakie mogą być ewentualne powikłania podczas wykonywania zabiegów czy na skutek zastosowania danych preparatów lub technologii. 

W wyroku sąd zwrócił uwagę na to, że osoba wykonująca zabieg nie może przerzucać odpowiedzialności na klienta/pacjenta. Ma obowiązek poinformować o wszystkich potencjalnych skutkach – także ryzyku – wiążącym się z wykonaniem zabiegu:

“Nie może znaleźć aprobaty argumentacja pozwanej, z której wynikało, iż niejako sam fakt przystąpienia do zabiegu powódki miał świadczyć o tym, że miała ona świadomość konsekwencji wykonanego zabiegu. Nic na to nie wskazuje. Powódka nie mogła przypuszczać, że zabieg może wiązać się z tak znacznymi komplikacjami zdrowotnymi, jak wystąpienie zasinienia, treści ropnej, a wręcz martwicy tkanek.

Co więcej, sama pozwana nie miała dostatecznej świadomości i wiedzy dotyczącej tego, w jaki sposób należy postępować z zasinieniem, jakie wystąpiło u powódki, a co następnie przerodziło się w martwicę tkanek. Wynika to wprost z przedłożonej do akt sprawy korespondencji SMS – strony tuż po zabiegu nadal miały kontakt, powódka była słusznie zaniepokojona swoim stanem zdrowia, natomiast pozwana przez pewien czas bagatelizowała zagrożenie, uspokajała powódkę, że dolegliwości ustąpią, a dopiero po zwróceniu uwagi przez fryzjerkę, iż czoło powódki wygląda niepokojąco, podjęła próbę większej pomocy, poleciła lekarza, zawiozła na wizytę lekarską.

Tymczasem to, co należało zrobić, to w ciągu 24 godzin dokonać rozpuszczenia kwasu hialuronowego poprzez zaaplikowanie hialuronidazy, co nie nastąpiło. Wszystko to skutkowało dalszymi bolesnymi dla powódki konsekwencjami, koniecznością podjęcia intensywnego, kosztownego leczenia, niewątpliwym cierpieniem fizycznym i psychicznym, dyskomfortem w związku ze swoim wyglądem. Dla Sądu oczywistym bowiem jest, że dla tak młodej kobiety (powódka w okresie, w którym wykonany był zabieg, miała 32 lata) tego typu utrata estetyki wyglądu jest powodem dużego cierpienia”. 

TAGI